معرفی همکاری نتفلیکس و اسپاتیفای

نتفلیکس و اسپاتیفای با همکاری یکدیگر یک بازی الهام‌گرفته از گلف را با هدف ترویج فیلم «هپی گیلمور ۲» (Happy Gilmore 2) راه‌اندازی کرده‌اند. این فیلم که دنباله کمدی محبوب آدام سندلر محصول سال ۱۹۹۶ است، جمعه این هفته، ۲۵ جولای، در نتفلیکس به نمایش درمی‌آید. این همکاری یک گام مهم برای اسپاتیفای محسوب می‌شود، زیرا این شرکت تاکنون تجربه‌ای از مشارکت با شرکتی دیگر برای ایجاد یک بازی در داخل اپلیکیشن خود نداشته است.

این اقدام نشان‌دهنده تغییر جهت استراتژیک اسپاتیفای است که پیش‌تر حوزه بازی را عمدتاً نادیده گرفته بود. ورود به این فضا، حتی به صورت یک کمپین تبلیغاتی، می‌تواند به عنوان یک آزمایش برای سنجش واکنش کاربران و میزان استقبال آن‌ها از چنین تجربه‌هایی عمل کند. از آنجایی که این بازی با یک فیلم کالت محبوب مرتبط است، فرصت بی‌نظیری را برای افزایش تعامل کاربران و جذب مخاطبان فراهم می‌آورد. این همکاری فراتر از صرفاً تبلیغ یک فیلم است؛ بلکه یک دریچه جدید برای جذب کاربران از طریق محتوای تعاملی و سرگرمی‌های غیرموسیقایی را به روی اسپاتیفای می‌گشاید.

هدف از این مشارکت دو سویه است: نتفلیکس به دنبال ترویج و ایجاد هیجان برای اکران مورد انتظار «هپی گیلمور ۲» است، در حالی که اسپاتیفای به دنبال کاوش در فرصت‌های جدید برای افزایش زمان حضور کاربران در پلتفرم خود و تنوع بخشیدن به پیشنهادهای خود است. این تعامل می‌تواند به اسپاتیفای کمک کند تا در بازار رقابتی پلتفرم‌های محتوایی متمایز شود و به کاربران خود دلایل بیشتری برای بازگشت به اپلیکیشن ارائه دهد.

جزئیات بازی مینی‌گلف «Happy Gilmore 2 Tournament»

اسپاتیفای اعلام کرده است که این بازی را با همکاری استودیوی MiK Studio توسعه داده است. بازی مینی‌گلف جدید که با عنوان «Happy Gilmore 2 Tournament» شناخته می‌شود، به صورت انحصاری در اپلیکیشن اسپاتیفای در دسترس قرار گرفته است. برای انجام این بازی، کاربران باید با کج کردن دستگاه خود، ضربه گلف خود را تنظیم کرده و سعی کنند هر سه حفره را با موفقیت به پایان برسانند. این مکانیک ساده و در عین حال جذاب، امکان دسترسی گسترده به بازی را برای کاربران فراهم می‌کند و نیازی به مهارت‌های پیچیده بازی ندارد.

بازی همچنین یک تجربه صوتی و تصویری منحصر به فرد را ارائه می‌دهد. پس از هر دور بازی، کاربران می‌توانند به کلیپ‌های صوتی از خود فیلم «هپی گیلمور» گوش دهند که این ویژگی به غرق شدن بیشتر در فضای فیلم کمک می‌کند. علاوه بر این، بازی یک لیست پخش شخصی‌سازی شده از آهنگ‌های “شاد” را نیز برای کاربر ایجاد می‌کند. این لیست پخش، با توجه به سلیقه موسیقیایی کاربر و فضای شاد فیلم، طراحی شده تا تجربه بازی را تکمیل کند و پس از اتمام بازی نیز کاربران بتوانند از آن لذت ببرند.

علاوه بر جنبه‌های اصلی بازی، بازیکنان می‌توانند در طول بازی به دنبال “عید پاک‌ها” (Easter eggs) یا نکات پنهان نیز باشند. این نکات شامل آیتم‌هایی مانند چکمه‌های هپی، چوب هاکی معروف او و حتی یک تمساح می‌شوند که برای طرفداران فیلم بسیار جذاب خواهد بود و حس نوستالژی را در آن‌ها بیدار می‌کند. این عناصر کوچک اما مهم، لایه‌های بیشتری از سرگرمی و تعامل را به بازی اضافه می‌کنند و کاربران را تشویق به کاوش بیشتر می‌کنند.

در پایان تجربه بازی، کاربران فرصت دارند که تریلر رسمی فیلم «هپی گیلمور ۲» را تماشا کنند. این ویژگی، ارتباط بین بازی و محصول اصلی را تقویت می‌کند و هیجان لازم برای تماشای فیلم را در بین کاربران ایجاد می‌نماید. همچنین، بازیکنان می‌توانند لیست پخش شخصی‌سازی شده و امتیاز نهایی خود را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارند. این قابلیت اشتراک‌گذاری، نه تنها به تبلیغ بیشتر فیلم و بازی کمک می‌کند، بلکه جنبه رقابتی و اجتماعی به تجربه کاربری می‌بخشد و کاربران را تشویق می‌کند تا دوستان خود را نیز به بازی و تماشای فیلم دعوت کنند. این استراتژی بازاریابی چند جانبه، به حداکثر رساندن دسترسی و تاثیر کمپین کمک می‌کند و از طریق دهان به دهان شدن و شبکه‌های اجتماعی، آگاهی عمومی را افزایش می‌دهد.

پیشینه اسپاتیفای در حوزه بازی

این نخستین باری است که اسپاتیفای با یک شرکت دیگر برای توسعه یک تجربه بازی همکاری می‌کند، اما لازم به ذکر است که اسپاتیفای پیش‌تر نیز یک بازی پنهان را در پلتفرم خود به عنوان یک “عید پاک” عرضه کرده بود. این بازی که در سال ۲۰۲۳ منتشر شد، «Eat This Playlist» نام داشت و نسخه‌ای از بازی کلاسیک آرکید «Snake» بود که در آن بازیکنان یک مار در حال رشد را کنترل می‌کردند و از موانع اجتناب می‌کردند. تفاوت اصلی بین این دو تلاش اسپاتیفای در زمینه بازی، در ماهیت و هدف آن‌ها نهفته است. در حالی که «Eat This Playlist» صرفاً یک سرگرمی کوچک و پنهان برای کاربران وفادار بود، همکاری اخیر با نتفلیکس نشان‌دهنده یک رویکرد استراتژیک‌تر و هدفمندتر برای ادغام محتوای تعاملی و بازی در پلتفرم اصلی اسپاتیفای است.

این گام می‌تواند به عنوان یک آزمایشگاه بزرگ برای اسپاتیفای عمل کند تا دریابد آیا کاربران به بازی‌های درون‌برنامه‌ای علاقه‌مند هستند یا خیر. پلتفرم‌های پخش موسیقی معمولاً بر ارائه محتوای صوتی متمرکز هستند، اما با افزایش رقابت و نیاز به حفظ و افزایش تعامل کاربران، نوآوری در حوزه‌های جدید امری ضروری شده است. اگر این همکاری موفقیت‌آمیز باشد، می‌تواند راه را برای ادغام‌های عمیق‌تر و گسترده‌تر بازی‌ها و محتوای تعاملی در اسپاتیفای هموار کند، که به نوبه خود می‌تواند به جذب بخش جدیدی از کاربران و افزایش زمان حضور آن‌ها در برنامه منجر شود.

این حرکت همچنین به اسپاتیفای اجازه می‌دهد تا از مزایای همکاری با یک غول سرگرمی مانند نتفلیکس بهره‌مند شود. نتفلیکس با داشتن پایگاه وسیعی از کاربران و تجربه قابل توجه در تولید محتوای محبوب، می‌تواند به اسپاتیفای کمک کند تا به مخاطبان جدیدی دست یابد و در عین حال، به کاربران نتفلیکس نیز راهی نوآورانه برای تعامل با محتوای مورد علاقه خود ارائه دهد. این هم‌افزایی می‌تواند به نفع هر دو شرکت باشد و مدل‌های درآمدی جدیدی را برای هر دو باز کند.

آینده بازی در پلتفرم‌های پخش

همکاری اسپاتیفای و نتفلیکس می‌تواند پیش‌نمایشی از آینده سرگرمی‌های دیجیتال باشد، جایی که مرزهای بین انواع مختلف رسانه‌ها محو می‌شوند. پلتفرم‌های پخش موسیقی و ویدئو به طور فزاینده‌ای به دنبال راه‌هایی برای فراتر رفتن از نقش سنتی خود و تبدیل شدن به اکوسیستم‌های جامع سرگرمی هستند. ادغام بازی‌ها، به ویژه بازی‌هایی که با محتوای موجود مرتبط هستند، یک استراتژی قدرتمند برای رسیدن به این هدف است.

برای پلتفرم‌های موسیقی مانند اسپاتیفای، بازی‌ها می‌توانند راهی برای افزایش تعامل و وفاداری کاربران باشند. در محیطی که کاربران به راحتی می‌توانند بین سرویس‌های مختلف موسیقی جابجا شوند، ارائه محتوای منحصر به فرد و تعاملی می‌تواند عاملی تعیین‌کننده باشد. بازی‌های مرتبط با هنرمندان، آلبوم‌ها یا ژانرهای خاص می‌توانند به طرفداران کمک کنند تا به شیوه‌های جدید با موسیقی مورد علاقه خود ارتباط برقرار کنند و به یک حس اجتماع در پلتفرم دامن بزنند.

برای پلتفرم‌های ویدیویی مانند نتفلیکس، بازی‌ها فرصتی برای گسترش داستان‌سرایی و ایجاد جهان‌های تعاملی برای فرنچایزهای محبوب خود هستند. «هپی گیلمور ۲» نمونه‌ای عالی از این پتانسیل است؛ یک فیلم با پایگاه هواداری قوی که می‌تواند به یک تجربه بازی جذاب تبدیل شود. این نه تنها به عنوان یک ابزار تبلیغاتی عمل می‌کند، بلکه می‌تواند به عنوان یک جریان درآمد اضافی و راهی برای عمیق‌تر کردن ارتباط هواداران با محتوای نتفلیکس نیز عمل کند. در آینده، ممکن است شاهد پلتفرم‌هایی باشیم که به طور یکپارچه موسیقی، ویدئو و بازی را در یک تجربه کاربری واحد و غنی ترکیب می‌کنند و به این ترتیب، مصرف‌کنندگان نیازی به جابجایی بین برنامه‌های مختلف برای نیازهای سرگرمی خود نخواهند داشت. این رویکرد یکپارچه، تجربه کاربری را بهبود می‌بخشد و پتانسیل افزایش زمان صرف شده در پلتفرم را به میزان قابل توجهی بالا می‌برد.

نتیجه‌گیری و اهمیت این گام

همکاری بین اسپاتیفای و نتفلیکس برای بازی مینی‌گلف «هپی گیلمور ۲» بیش از یک کمپین تبلیغاتی ساده است. این اقدام نمادی از تکامل در صنعت سرگرمی دیجیتال است که در آن شرکت‌ها به طور فزاینده‌ای به دنبال روش‌های نوآورانه برای جذب و حفظ مخاطبان خود هستند. با ترکیب موسیقی، فیلم و بازی در یک تجربه واحد، این پلتفرم‌ها در حال ایجاد یک مدل جامع‌تر برای مصرف محتوا هستند که می‌تواند مزایای متعددی از جمله افزایش تعامل، وفاداری کاربران و جریان‌های درآمدی جدید را به همراه داشته باشد.

این موفقیت می‌تواند به اسپاتیفای جرأت دهد تا بیشتر به سمت بازی‌های درون‌برنامه‌ای حرکت کند و حتی شاید بخش اختصاصی برای بازی‌ها ایجاد کند. چنین حرکتی می‌تواند پتانسیل‌های عظیمی برای همکاری‌های آینده با استودیوهای بازی‌سازی یا توسعه بازی‌های اختصاصی برای پلتفرم اسپاتیفای داشته باشد. این امر می‌تواند اسپاتیفای را از یک صرفاً سرویس پخش موسیقی به یک پلتفرم جامع سرگرمی تبدیل کند و موقعیت آن را در بازار رقابتی افزایش دهد. به همین ترتیب، نتفلیکس نیز می‌تواند با این نوع همکاری‌ها، ابزارهای بازاریابی خود را گسترش داده و مخاطبان خود را فراتر از پلتفرم پخش ویدیوی سنتی خود درگیر کند.

در نهایت، این همکاری نشان‌دهنده آینده‌ای است که در آن سرگرمی‌های دیجیتال بیش از هر زمان دیگری در هم تنیده می‌شوند و تجربیات کاربری غنی‌تر و متنوع‌تری را ارائه می‌دهند. هم نتفلیکس و هم اسپاتیفای در این مسیر پیشگام هستند و با این ابتکار جدید، در حال تعریف مجدد از مفهوم پلتفرم سرگرمی در عصر دیجیتال می‌باشند.

منبع مقاله: TechCrunch