در دنیای پرشور و هیجان‌انگیز فوتبال، هر تیمی نیازمند بازیکنانی است که علاوه بر مهارت‌های فنی، از نبردهای فیزیکی و انجام «کارهای کثیف» در میانه میدان هراسی نداشته باشند. فوتبال تنها به تکنیک‌های خارق‌العاده و گل‌های زیبا محدود نمی‌شود؛ گاهی اوقات، آنچه یک تیم را به سوی پیروزی سوق می‌دهد، سرسختی، جنگندگی و توانایی مقابله با حریفان سرسخت است. این بازیکنان، که به «متخصصان بازی کثیف» شهرت دارند، همانند ستون فقرات تیم عمل کرده و اجازه نمی‌دهند بازیکنان حریف به سادگی خطوط دفاعی را بشکنند. آن‌ها با درگیری‌های فیزیکی، تکل‌های محکم و حتی اعتراضات بجا به داوران، جریان بازی را به نفع تیم خود تغییر می‌دهند و نقش غیرقابل انکاری در حفظ تعادل و روحیه تیمی ایفا می‌کنند.
این نقش حیاتی، اگرچه گاهی اوقات با دریافت کارت‌های زرد و قرمز همراه است، اما می‌تواند تفاوت فاحشی بین قهرمانی و ناکامی ایجاد کند. در طول تاریخ فوتبال، ستاره‌های بسیاری را دیده‌ایم که این وظیفه را به نحو احسن انجام داده‌اند، اما برخی از آن‌ها پا را فراتر گذاشته و به دلیل سبک بازی فوق‌العاده خشن و پرخطایشان، نام خود را در تاریخ به عنوان بازیکنانی با بیشترین کارت‌های اخطار ثبت کرده‌اند. این بازیکنان، اغلب به دلیل ماهیت جنگنده و نترس خود، به نمادهایی از تعهد و از خودگذشتگی برای تیمشان تبدیل شده‌اند، حتی اگر این ویژگی‌ها منجر به محرومیت‌های متوالی برای آن‌ها شده باشد.
در این مطلب، با استناد به آمار و داده‌های معتبر از PopFoot و Transfermarkt، به معرفی ۱۰ فوتبالیست برتر قرن ۲۱ می‌پردازیم که بیشترین تعداد کارت‌های زرد و قرمز را در طول دوران حرفه‌ای خود دریافت کرده‌اند. این فهرست شامل نام‌هایی از بازیکنان افسانه‌ای است که هرچند به دلیل مهارت‌هایشان مورد تحسین قرار می‌گرفتند، اما هیچ‌گاه از درگیری و خشونت در زمین فوتبال پرهیز نمی‌کردند و همواره آماده بودند تا برای موفقیت تیمشان، حتی با دریافت کارت‌های اخطار، بهای لازم را بپردازند. این نگاهی است به «بازی کثیف» در بالاترین سطح فوتبال، و ستارگانی که این هنر را به کمال رسانده‌اند.
| رتبه | بازیکن | کارت زرد | کارت قرمز | مجموع کارت‌ها |
|---|---|---|---|---|
| ۱ | سرخیو راموس | ۲۷۰ | ۳۰ | ۳۰۰ |
| ۲ | فیلیپه ملو | ۲۵۴ | ۲۵ | ۲۷۹ |
| ۳ | دنی آلوز | ۲۳۶ | ۱۴ | ۲۵۰ |
| ۴ | آرتورو ویدال | ۲۳۱ | ۱۴ | ۲۴۵ |
| ۵ | په‌په | ۲۱۰ | ۱۷ | ۲۲۷ |
| ۶ | سرخیو بوسکتس | ۲۱۸ | ۴ | ۲۲۲ |
| ۷ | رائول گارسیا | ۲۰۶ | ۸ | ۲۱۴ |
| ۸ | خاویر ماسکرانو | ۲۰۱ | ۱۲ | ۲۱۳ |
| ۹ | اسکات براون | ۲۰۳ | ۹ | ۲۱۲ |
| ۱۰ | ژابی آلونسو | ۱۹۵ | ۶ | ۲۰۱ |
۱۰. ژابی آلونسو
مجموع کارت‌های زرد و قرمز: ۲۰۱
ژابی آلونسو، بازیکنی که در طول سالیان متمادی بارها و بارها به هوش فوتبالی و درک فوق‌العاده‌اش از بازی مورد تحسین قرار گرفته است، در واقع یکی از کم‌خطاترین بازیکنان میانی دوران خود محسوب می‌شد. توانایی او در خواندن بازی از میانه میدان، ارسال پاس‌های دقیق و تغییر ریتم بازی، او را به یکی از برترین هافبک‌های دفاعی زمان خود تبدیل کرده بود. این نبوغ تاکتیکی، امروز نیز در قامت سرمربی بایر لورکوزن، جایی که او عملکردی جادویی به نمایش گذاشته و توانسته این تیم را به افتخارات بزرگی برساند، به وضوح مشاهده می‌شود. اخیراً نیز هدایت تیم بزرگ رئال مادرید را بر عهده گرفته است که نشان از توانایی‌های بی‌بدیل او در عرصه مربیگری دارد.
اما با وجود تمام این نبوغ و درک عمیق از فوتبال، آلونسو نیز گاهی در زمین از خط قرمزها عبور می‌کرد. تکل‌های بی‌ملاحظه و خطاهای تاکتیکی که هدفشان متوقف کردن حملات حریف بود، باعث می‌شد او گهگاه با کارت‌های داور مواجه شود. در حقیقت، آمار نشان می‌دهد که از سال ۲۰۰۰ تاکنون، تنها ۹ بازیکن هستند که کارت‌های زرد و قرمز بیشتری نسبت به او دریافت کرده‌اند. این بازیکن با ۶ کارت قرمز و ۱۹۵ کارت زرد، در مجموع ۲۰۱ بار از داوران اخطار دریافت کرده است. این موضوع نشان می‌دهد که حتی باهوش‌ترین بازیکنان نیز در گرمای نبرد، ناچار به انجام خطاهای تاکتیکی برای منافع تیم خود هستند، و آلونسو نیز از این قاعده مستثنی نبود.
سبک بازی آلونسو، ترکیبی از ظرافت و درگیری بود که او را به بازیکنی منحصر به فرد تبدیل می‌کرد. او می‌توانست با پاس‌های بلند و دقیق، بازی را از عمق میدان به جریان بیندازد و همزمان با تکل‌های سخت و قاطع، مانع از پیشروی حریفان شود. این تناقض در سبک بازی او، یعنی تلفیق یک ذهن استراتژیک با یک روحیه جنگنده، ژابی آلونسو را به یکی از محبوب‌ترین و در عین حال بحث‌برانگیزترین هافبک‌های میانی قرن ۲۱ تبدیل کرده است. تاثیر او در زمین، چه با خلق موقعیت و چه با تخریب بازی حریف، غیرقابل انکار بود و جایگاه او در این لیست، شاهدی بر تعهد او به هر دو جنبه بازی است.
۹. اسکات براون
مجموع کارت‌های زرد و قرمز: ۲۱۲
اسکات براون، هافبک اسکاتلندی، تمام شهرتش را بر پایه سبک بازی خشن، فیزیکی و در عین حال سخت‌کوشانه‌اش بنا کرده بود. او در تیم‌های هیبرنین، سلتیک و آبردین، همواره بازیکنی بود که از تکل‌های محکم و درگیری‌های فیزیکی در میانه میدان ابایی نداشت. این ویژگی‌ها او را به بازیکنی محبوب در میان هواداران و در عین حال منفور در میان حریفان تبدیل کرده بود. براون نمادی از جنگندگی در فوتبال اسکاتلند بود و به ندرت پیش می‌آمد که در یک نبرد تن به تن عقب‌نشینی کند، حتی اگر نتیجه آن دریافت کارت زرد باشد.
او بویژه در دربی‌های پرتنش و سنتی Old Firm میان سلتیک و رنجرز در دهه‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰، بازیکن ایده‌آلی برای سلتیک بود. براون هرگز از درگیری‌های پرحرارت و چالش‌های فیزیکی فرار نمی‌کرد و حتی به نظر می‌رسید که در چنین فضای پرفشاری، عملکرد بهتری از خود به نمایش می‌گذاشت. روحیه‌ی مبارزه‌طلب و رهبری او در میانه میدان، به سلتیک کمک می‌کرد تا در برابر رقبای دیرینه خود برتری یابد و کنترل بازی را به دست گیرد. این اشتیاق بی‌حد و حصر برای پیروزی، گاهی اوقات باعث می‌شد که براون کنترل خود را از دست بدهد و خطاهای شدیدتری مرتکب شود که نتیجه آن کارت‌های قرمز بود.
در طول دوران حرفه‌ای خود در قرن حاضر، اسکات براون در مجموع ۹ بار کارت قرمز دریافت کرد که نشان‌دهنده میزان درگیری و خشونت او در زمین است. با این حال، تعداد بالای کارت‌های زرد او (۲۰۳ کارت) نیز گواهی بر این است که او همواره در آستانه جریمه شدن قرار داشت. این هافبک جنگنده، اگرچه ممکن است به اندازه برخی اسامی بزرگ در این لیست مشهور نباشد، اما نقش غیرقابل انکاری در موفقیت‌های تیم‌هایش، بویژه سلتیک، ایفا کرد و به عنوان یک نماد از بازی فیزیکی و با تعصب در فوتبال اسکاتلند شناخته می‌شود. حضور او در این لیست، جایگاه وی را به عنوان یکی از خشن‌ترین بازیکنان قرن ۲۱ تثبیت می‌کند.
۸. خاویر ماسکرانو
مجموع کارت‌های زرد و قرمز: ۲۱۳
خاویر ماسکرانو، یکی دیگر از هافبک‌های میانی اسطوره‌ای که بیشتر شهرت خود را با لیورپول و بارسلونا به دست آورد، در طول دوران حرفه‌ای خود در بالاترین سطوح فوتبال اروپا به میدان رفت. این بازیکن آرژانتینی، چه در نقش هافبک دفاعی و چه به عنوان مدافع میانی، نقشی حیاتی در موفقیت تیم‌های بزرگ ایفا کرد. حضور او در مرکز میدان، به این تیم‌ها استحکام و تعادل خاصی می‌بخشید و بدون حضور او، این تیم‌ها به واقع نصف قدرت واقعی‌شان را نداشتند. او به دلیل توانایی‌هایش در قطع حملات حریف، بازی‌خوانی بی‌نظیر و تکل‌های به موقع، به یکی از بهترین مدافعان و هافبک‌های دفاعی نسل خود تبدیل شد.
با این حال، ماسکرانو نیز مانند بسیاری از بازیکنان جنگنده، بی‌حاشیه نبود و در طول دوران بازی‌اش به عنوان بازیکنی نسبتاً خشن شناخته می‌شد. او در اوایل دوران حرفه‌ای‌اش در لیگ برتر انگلیس، بابت گاز گرفتن جرمن دفو در جریان بازی میان وستهام و تاتنهام هاتسپر، خبرساز شد که نشان‌دهنده طبیعت رقابتی و گاهی اوقات غیرقابل کنترل او بود. علاوه بر این، تعداد دفعات زیادی که او از داوران کارت دریافت می‌کرد، چه به دلیل خطاهای تاکتیکی و چه اعتراضات، او را در این فهرست جای داده است. ماسکرانو در طول دوران حرفه‌ای خود، ۱۲ بار از زمین اخراج شد که آمار قابل توجهی برای بازیکنی در پست او محسوب می‌شود.
چه به دلیل ماهیت سرسخت و مصمم، و چه به دلیل خطاهای اجباری برای جلوگیری از گلزنی حریف، خاویر ماسکرانو جایگاه خود را در این لیست به دست آورده است. او با مجموع ۲۱۳ کارت زرد و قرمز، یکی از خشن‌ترین و در عین حال موثرترین بازیکنان در پست خود در قرن ۲۱ به شمار می‌رود. توانایی او در مهار بازیکنان هجومی حریف و شکستن بازی، او را به مهره‌ای کلیدی در تیم‌هایی چون بارسلونای پپ گواردیولا تبدیل کرده بود که به دلیل سبک بازی روان و هجومی‌شان شهرت داشتند. ماسکرانو با روحیه «کوچک‌ترین کاپیتان»، همیشه آماده بود تا از هیچ تلاشی برای پیروزی تیمش دریغ نکند.
۷. رائول گارسیا
مجموع کارت‌های زرد و قرمز: ۲۱۴
رائول گارسیا شاید به اندازه برخی دیگر از اسامی موجود در این فهرست، در سطح بین‌المللی شناخته شده نباشد، اما او توانست دوران حرفه‌ای بسیار قابل توجهی را در فوتبال اسپانیا رقم بزند. این بازیکن اسپانیایی در طول ۲۰ سال فعالیت خود، برای سه تیم اوساسونا، اتلتیکو مادرید و اتلتیک بیلبائو به میدان رفت و به یکی از مهره‌های کلیدی و ثابت در خطوط میانی تیم‌های لالیگایی تبدیل شد. گارسیا به عنوان یک هافبک هجومی شناخته می‌شد که علاوه بر توانایی در خلق موقعیت، شم گلزنی بالایی نیز داشت و در طول دوران بازی‌اش موفق به ثبت ۱۵۱ گل شد که برای یک هافبک آمار درخشانی است.
او نه تنها یک گلزن قهار بود، بلکه به عنوان یک بازی‌ساز مؤثر نیز عمل می‌کرد و ۷۰ پاس گل در کارنامه‌اش ثبت شده است که نشان از دید بالای او در زمین بازی دارد. با این حال، گارسیا نیز مانند بسیاری از بازیکنان جنگنده، گاهی اوقات نمی‌توانست خودش را کنترل کند و درگیر نبردهای فیزیکی شدیدی در میانه میدان می‌شد. این طبیعت جنگنده و عدم تمایل به عقب‌نشینی، باعث شد که او در قرن ۲۱، در مجموع ۲۱۴ بار از داوران کارت زرد یا قرمز دریافت کند. این آمار نشان می‌دهد که گارسیا، با وجود بی‌انضباطی‌های گاه و بیگاه، همچنان مورد اعتماد مربیان و هم‌تیمی‌هایش در خط حمله و میانه میدان بود و توانایی‌های تهاجمی او بر مشکلات انضباطی‌اش می‌چربید.
مجموع کارت‌های او (۲۰۶ کارت زرد و ۸ کارت قرمز) گواهی بر سبک بازی بی‌رحم و بی‌پروا اوست. او هرگز از فشار آوردن به حریفان دست نمی‌کشید و همیشه آماده بود تا با هرگونه روشی، حتی با خطا، مانع از پیشروی آن‌ها شود. رائول گارسیا نمادی از تعصب و جنگندگی در لالیگا بود و جایگاه او در این فهرست، نشان‌دهنده تاثیر چشمگیر و در عین حال خشن او بر بازی‌های لیگ اسپانیا است. او میراثی از یک هافبک کامل و سرسخت را از خود به جا گذاشت که هم در گلزنی و هم در تخریب بازی حریف، موفق عمل می‌کرد.
۶. سرخیو بوسکتس
مجموع کارت‌های زرد و قرمز: ۲۲۲
سرخیو بوسکتس، یکی از مهره‌های اصلی در دوران سلطه بارسلونا بر دنیای فوتبال در قرن ۲۱ بود. در حالی که بیشتر اعتبارها به بازیکنانی چون لیونل مسی، نیمار، ژاوی و آندرس اینیستا تعلق می‌گرفت – که البته کاملاً موجه بود، زیرا آن‌ها جزو بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال محسوب می‌شوند – نقش سرخیو بوسکتس در موفقیت آن تیم حیاتی و غیرقابل انکار بود. او در طول دوران حضورش در نیوکمپ، به یکی از بهترین هافبک‌های میانی جهان تبدیل شد و توانایی بی‌نظیری در قطع توپ، کنترل ریتم بازی و پخش توپ داشت. او مغز متفکر تیم در میانه میدان بود و به عنوان یک هافبک دفاعی، نقش مهمی در پوشش خط دفاعی و آغاز حملات ایفا می‌کرد.
بوسکتس به عنوان یکی از بهترین پاسورهای فوتبال شناخته می‌شود که با پاس‌های کوتاه و دقیق خود، تیم را به جلو هدایت می‌کرد. اما در عین حال، او در مرکز میدان بسیار تهاجمی عمل می‌کرد و اغلب بدون درنگ و با قاطعیت تمام، تکل‌های خشنی می‌زد. این سبک بازی، که گاهی اوقات شامل خطاهای تاکتیکی برای متوقف کردن ضدحملات حریفان بود، باعث می‌شد که او به دفعات زیادی از داوران کارت دریافت کند. به همین دلیل، سرخیو بوسکتس تاکنون ۲۲۲ کارت زرد و قرمز دریافت کرده است. با توجه به اینکه او همچنان در کنار لیونل مسی در اینتر میامی بازی می‌کند، احتمالاً این عدد در آینده باز هم افزایش خواهد یافت.
با تنها ۴ کارت قرمز در کارنامه‌اش، بوسکتس بیشتر کارت‌های خود را از نوع زرد دریافت کرده است (۲۱۸ کارت زرد). این آمار نشان می‌دهد که او بیشتر به دلیل خطاهای تاکتیکی و اعتراضات کوچک به داوران جریمه می‌شده تا خشونت شدید. اما همین خطاهای کوچک و مداوم نیز در مجموع او را در رده ششم این فهرست قرار داده است. بوسکتس با هوش بالای خود در زمین، همیشه می‌دانست چگونه و چه زمانی خطا کند تا بهترین نتیجه را برای تیمش به ارمغان آورد، و این ویژگی او را به یک بازیکن بسیار موثر و در عین حال بحث‌برانگیز در فوتبال مدرن تبدیل کرده بود. او نمادی از بازی «کثیف اما هوشمندانه» در فوتبال است.
۵. په‌په
مجموع کارت‌های زرد و قرمز: ۲۲۷
په‌په، مدافع افسانه‌ای پرتغالی، یکی از معدود فوتبالیست‌هایی در قرن ۲۱ است که به معنای واقعی کلمه به دلیل بازی خشن و گاهی اوقات بی‌رحمانه‌اش شناخته شده است. او با تکل‌های بسیار خشن، درگیری‌های فیزیکی شدید و رفتارهای تحریک‌آمیز در زمین، همواره برای حریفان یک کابوس به شمار می‌رفت. په‌په هیچ‌گاه از عواقب خطاهای خود نگران نبود و با تمام وجود برای تیمش می‌جنگید. او برای رئال مادرید یک نیروی ترسناک و در عین حال دردسرساز بود، اما این خشونت و قاطعیت او، یکی از دلایل اصلی موفقیت‌هایش در قلب خط دفاعی بود. نکته جالب توجه اینجاست که په‌په تا دهه چهارم زندگی خود نیز همچنان به بازی در بالاترین سطح ادامه داد و حتی در سنین بالا نیز از جنگیدن در زمین دست نمی‌کشید.
په‌په کمی پس از نمایش خیره‌کننده‌اش برای پرتغال در یورو ۲۰۲۴، در ماه اوت همان سال از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و کفش‌هایش را آویخت. او در طول دوران حرفه‌ای پرافتخار خود، مجموعاً ۲۲۷ کارت از داوران دریافت کرد که شامل ۱۷ کارت قرمز و ۲۱۰ کارت زرد است. این آمار او را در میان خشن‌ترین مدافعان تاریخ فوتبال قرار می‌دهد. په‌په به دلیل تکل‌های خطرناک، درگیری با بازیکنان حریف و اعتراضات شدید به داوران، بارها از زمین اخراج شد و محرومیت‌های طولانی مدتی را تجربه کرد. با این حال، او همیشه به عنوان یک مدافع مستحکم، غیرقابل نفوذ و باهوش تاکتیکی نیز شناخته می‌شد که توانایی زیادی در رهبری خط دفاعی داشت.
آمار کلیدی: په‌په مسن‌ترین بازیکنی است که تاکنون در مسابقات قهرمانی اروپا (یورو) بازی کرده است (۴۱ سال و ۱۳۰ روز). این رکورد نشان‌دهنده استقامت و میل بی‌پایان او به رقابت در بالاترین سطح است، حتی با وجود سبک بازی پرخطایش. با خداحافظی په‌په، فوتبال یکی از بزرگ‌ترین و در عین حال بحث‌برانگیزترین مدافعان تاریخ خود را از دست داد. میراث او نه تنها با جام‌ها و عناوینش، بلکه با تصاویری از تکل‌های بی‌رحمانه و کارت‌های قرمزش نیز در یادها خواهد ماند؛ نمادی از یک مدافع که برای پیروزی، هر کاری می‌کرد.
۴. آرتورو ویدال
مجموع کارت‌های زرد و قرمز: ۲۴۵
آرتورو ویدال، هافبک شیلیایی که به «پادشاه آرتور» شهرت داشت، در طول دوران حرفه‌ای خود برای برخی از بزرگ‌ترین تیم‌های فوتبال جهان به میدان رفت. او در تیم‌هایی چون بایر لورکوزن، بایرن مونیخ، بارسلونا، یوونتوس و اینتر میلان، نقشی کلیدی ایفا کرد و همواره به دلیل تعهد بالا، جنگندگی بی‌امان و توانایی‌اش در پوشش تمام نقاط زمین، مورد تحسین قرار می‌گرفت. ویدال بدون شک کارش را به درستی انجام می‌داد، زیرا او به طور مداوم مورد اعتماد باشگاه‌های سطح بالا قرار می‌گرفت و در هر تیمی که بازی کرد، به موفقیت دست یافت. او در کشورهای مختلف، مجموعاً ۹ قهرمانی لیگ را تجربه کرده است که گواهی بر توانایی‌های او در کسب جام است.
با این حال، در کنار تمام این موفقیت‌ها و افتخارات، ویدال نیز به دلیل سبک بازی تهاجمی و تکل‌های خشنش، کارت‌های زیادی از داوران دریافت می‌کرد. او که اولین بازی حرفه‌ای‌اش را در سال ۲۰۰۵ برای کولو-کولو در شیلی انجام داد، طی ۲۰ سال گذشته ۲۴۵ بار از داوران کارت زرد و قرمز گرفته است. این آمار چشمگیر شامل ۱۴ کارت قرمز نیز می‌شود که نشان‌دهنده میزان درگیری و خشونت او در میانه میدان است. ویدال همیشه در قلب نبردهای میانی قرار داشت و هرگز از یک تکل سخت یا یک درگیری فیزیکی شانه خالی نمی‌کرد، حتی اگر این کار به قیمت دریافت کارت باشد.
حالا که به طرز باورنکردنی هنوز در حال بازی کردن است و به تیمی شیلیایی برگشته، احتمالاً این عدد باز هم افزایش خواهد یافت و او جایگاه خود را در این فهرست تثبیت خواهد کرد. ویدال نه تنها یک هافبک دفاعی محکم بود، بلکه توانایی خوبی در گلزنی و حضور در محوطه جریمه حریف نیز داشت. او نمادی از یک بازیکن «باکس-تو-باکس» بود که هم در دفاع و هم در حمله تاثیرگذار بود، اما این تاثیرگذاری همیشه با یک عنصر از خشونت کنترل‌شده همراه بود که او را به یکی از جذاب‌ترین و در عین حال جنجالی‌ترین هافبک‌های قرن ۲۱ تبدیل کرده بود. روحیه جنگنده و نترس او، همواره در یاد هوادارانش باقی خواهد ماند.
۳. دنی آلوز
مجموع کارت‌های زرد و قرمز: ۲۵۰
دنی آلوز، مدافع راست برزیلی، در برهه‌ای از زمان بدون شک یکی از بهترین مدافعان کناری جهان به شمار می‌رفت. او نه تنها در دفاع بی‌نظیر بود، بلکه توانایی‌های هجومی خارق‌العاده‌ای نیز داشت و با نفوذهایش از جناح راست، ارسال پاس‌های دقیق و گلزنی‌های حساس، به یکی از خطرناک‌ترین بازیکنان در فاز تهاجمی تبدیل شده بود. آلوز در طول دوران حرفه‌ای خود با کارت‌های زرد و اخراج بیگانه نبود و این موضوع گواهی بر سبک بازی پرانرژی و گاهی اوقات پرخطای اوست. او در مجموع ۹ سال در دو دوره متفاوت برای بارسلونا بازی کرد و یکی از چهره‌های کلیدی در موفقیت‌های بی‌شمار این تیم در دهه‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰، از جمله چندین قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا و لالیگا، بود.
همچنین آلوز برای تیم‌های بزرگی چون یوونتوس و پاری سن ژرمن نیز بازی کرد و در طول دوران حرفه‌ای خود جام‌های بسیار زیادی بدست آورد و به عنوان یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ فوتبال شناخته می‌شود. اما در کنار این افتخارات، آلوز ۲۵۰ بار نیز کارت زرد و قرمز دریافت کرد که شامل ۱۴ بار اخراج مستقیم یا دو اخطاره است. این آمار نشان می‌دهد که او، با تمام نبوغ فوتبالی‌اش، گاهی اوقات درگیر تصمیمات لحظه‌ای و خطاهای اجباری می‌شد تا مانع از پیشروی حریفان شود. سرعت، قدرت بدنی و جنگندگی او در جناح راست، اغلب به درگیری‌های فیزیکی منجر می‌شد که نتیجه آن کارت‌های داوران بود.
دوران حرفه‌ای آلوز در سال ۲۰۲۲ به پایان رسید، زمانی که به دلیل اتهام تجاوز جنسی دستگیر و برای مدت‌ها زندانی شد. این اتفاق سایه‌ای سنگین بر کارنامه درخشان او انداخت و منجر به از دست دادن جایگاهش در فوتبال شد. هرچند بعدها در دادگاه از اتهامات تبرئه گردید، اما این حواشی پایان غم‌انگیزی را برای یکی از بزرگ‌ترین مدافعان کناری تاریخ فوتبال رقم زد. با این حال، نام دنی آلوز به دلیل استعداد بی‌نظیر و سبک بازی پرشور و در عین حال پرخطایش، در تاریخ فوتبال به یادگار خواهد ماند.
۲. فیلیپه ملو
مجموع کارت‌های زرد و قرمز: ۲۷۹
فیلیپه ملو، هافبک برزیلی، شاید یکی از شناخته‌شده‌ترین اسامی در سطح جهانی نباشد، اما بدون شک یکی از خشن‌ترین فوتبالیست‌های این لیست است. او در طول سال‌ها برای تیم‌های بزرگی چون یوونتوس، گالاتاسرای و اینتر میلان بازی کرد و سرانجام دوران حرفه‌ای خود را در برزیل با تیم فلومیننزه در سن ۴۱ سالگی به پایان رساند. ملو هیچ‌گاه در زمین بازی عقب نمی‌نشست و همواره با تمام وجود برای تیمش می‌جنگید. او به دلیل رفتارهای تهاجمی، تکل‌های شدید و درگیری‌های متعدد با بازیکنان حریف و حتی داوران، به‌طور مداوم با جریمه داوران مواجه می‌شد. او نمادی از یک هافبک دفاعی بود که حاضر بود هر کاری برای محافظت از خط دفاعی تیمش انجام دهد، حتی اگر این کار به قیمت دریافت کارت‌های اخطار باشد.
ملو در دوران حرفه‌ای خود ۲۵ بار از زمین اخراج شد که این آمار، او را در میان بازیکنانی با بیشترین کارت قرمز در تاریخ فوتبال قرار می‌دهد. علاوه بر این، او ۲۵۴ کارت زرد نیز دریافت کرد که مجموع کارت‌هایش را به ۲۷۹ می‌رساند. گاهی اوقات، او واقعاً یک نقطه ضعف بالقوه برای تیمش بود، زیرا محرومیت‌های متوالی او می‌توانست به تیمش آسیب برساند. اما کیفیت بالای او در میانه میدان و توانایی‌اش در بازپس‌گیری توپ، باعث می‌شد که مربیان همچنان به او اعتماد کنند. به شکلی جالب و طنزآمیز، ملو پنج بازی پایانی لیگ دوران حرفه‌ای‌اش را به دلیل محرومیت از روی نیمکت تماشا کرد؛ چرا که در جریان بازی مقابل گرمیو، زمانی که روی نیمکت بود، کارت قرمز گرفت که نشان‌دهنده طبیعت بی‌قرار و پرشور او بود.
با وجود تمام حواشی و محرومیت‌ها، فیلیپه ملو موفق شد ۲۲ بازی ملی برای تیم ملی برزیل انجام دهد که نشان از کیفیت و استعداد فوتبالی او دارد. او همیشه یک مهره کلیدی در میانه میدان بود، با قدرت بدنی بالا، هوش تاکتیکی در قطع توپ و توانایی در رهبری تیم. اما همین ویژگی‌ها، همراه با عدم تمایل به عقب‌نشینی در نبردها، او را به یکی از ترسناک‌ترین و در عین حال محبوب‌ترین بازیکنان در میان هواداران خود و منفورترین بازیکنان در میان حریفان تبدیل کرده بود. ملو میراثی از یک هافبک جنگنده و بی‌رحم را از خود به جا گذاشت که همواره برای تیمش با تمام توان می‌جنگید، حتی اگر بهای آن کارت‌های متعدد باشد.
۱. سرخیو راموس
مجموع کارت‌های زرد و قرمز: ۳۰۰
سرخیو راموس، بی‌تردید خشن‌ترین فوتبالیست قرن ۲۱ است و در این حوزه، کسی به او حتی نزدیک هم نیست. این بازیکن اسپانیایی برای مدت دو دهه در سطحی فوق‌العاده بازی کرده است و در تیم‌هایی چون مونتری مکزیک، سویا، رئال مادرید و پاری سن ژرمن، به عنوان یکی از بهترین مدافعان مرکزی تاریخ فوتبال شناخته می‌شود. راموس به ویژه در دوران حضورش در برنابئو، قلب خط دفاعی رئال مادرید بود و نقش کلیدی در کسب چهار عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا و چندین قهرمانی لالیگا داشت. او نه تنها یک مدافع مستحکم و نترس بود، بلکه به دلیل رهبری بی‌نظیرش در زمین و توانایی‌اش در گلزنی‌های حساس، به یک نماد واقعی برای رئال مادرید تبدیل شده بود.
آماری چشمگیر برای یک مدافع، او بیش از ۱۰۰ گل در دوران حرفه‌ای خود به ثمر رساند که بسیاری از آن‌ها گل‌های سرنوشت‌ساز و مهم بودند. اما در عین حال، راموس به دلیل سبک بازی بی‌رحم و تهاجمی‌اش نیز شهرت داشت. او هرگز از یک تکل سخت، حتی در موقعیت‌های خطرناک، واهمه نداشت و همیشه آماده بود تا برای متوقف کردن حریفان، مرتکب خطا شود. همین ویژگی‌ها باعث شده که او به طور بی‌سابقه‌ای کارت‌های زیادی دریافت کند. راموس با ۳۰ کارت قرمز در دوران حرفه‌ای خود، رکورددار بیشترین اخراج در تاریخ فوتبال اروپاست و به این تعداد، ۲۷۰ کارت زرد نیز اضافه شده که مجموع کارت‌های او را به عدد سرسام‌آور ۳۰۰ می‌رساند.
او در پایان فصل ۲۰۲۳/۲۴ از سویا جدا شد و به مونتری مکزیک پیوست، و جالب اینجاست که زیاد طول نکشید تا در آنجا نیز تاثیر خود را بگذارد. در چهارمین بازی‌اش در لیگ مکزیک، او کارت قرمز گرفت، در حالی که در دو بازی قبلی نیز موفق به گلزنی شده بود. این اتفاق نشان می‌دهد که راموس حتی در سنین بالا و در لیگی جدید نیز، طبیعت پرشور و بی‌پروا خود را حفظ کرده است. سرخیو راموس با تمام این آمار، نه تنها به عنوان یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال، بلکه به عنوان نمادی از یک بازیکن خشن و جنگنده که هرگز تسلیم نمی‌شد و همیشه برای پیروزی تیمش تا پای جان می‌جنگید، در یادها خواهد ماند. او تجسم واقعی یک «متخصص بازی کثیف» است که مهارت و خشونت را به شکلی بی‌نظیر با هم ترکیب کرده بود.
این لیست از ۱۰ فوتبالیست با بیشترین کارت‌های زرد و قرمز در قرن ۲۱، نشان‌دهنده ابعاد دیگری از فوتبال حرفه‌ای است؛ جایی که تاکتیک‌های دفاعی و روحیه‌ی جنگندگی، گاهی به قیمت دریافت اخطار از داوران تمام می‌شود. بازیکنانی که در این فهرست حضور دارند، هرچند به دلیل سبک بازی تهاجمی و گاه خشنشان شناخته می‌شوند، اما همگی نقش‌های حیاتی در تیم‌های خود ایفا کرده‌اند و به موفقیت‌های بزرگی دست یافته‌اند. حضور آن‌ها در این جایگاه، گواهی بر این است که در دنیای رقابتی فوتبال، گاهی اوقات برای رسیدن به پیروزی، لازم است از تمام توان و حتی از خط قرمزها نیز عبور کرد. این بازیکنان، هر کدام به نوعی، نمادهایی از تعهد، سرسختی و شور بی‌حد و حصر برای بازی بوده‌اند که نامشان در تاریخ فوتبال جاودانه خواهد شد.
منبع: Rooziato.com
